Rechercheur De Klerck op speurderspad

Volgende maand is het zover. Mijn tweede detectiveroman zal het daglicht zien. E-Pulp Publishing organiseerde op Facebook twee rondes voor de creatie van de cover. Democratic design, zoals je dat kunt noemen. How nice! Fantastisch om te zien hoe iedereen meewerkt aan het boek. De foto werd geschoten door fotograaf Dion Doornik. Ik vind het er weer geweldig uitzien. Cheers!

Verloting

Mijn uitgever stelt vijf exemplaren beschikbaar van het nieuwe boek. Wil je kans maken? Stuur dan een mail naar verloting@e-pulp.nl, schrijf “Leuk, een nieuwe Rotterdamse detective!” in de onderwerpregel, en verstuur het bericht. De mailbox staat open tot en met vrijdag 7 februari 2020. De volgende dag maakt de uitgever bekend wie er winnen. Keep your fingers crossed!

Je kunt mijn boek al bestellen bij de bookstore en de online stores. Amazone.de, Bol.com, Bruna.nl, Libris.nl, Standaard Boekhandel.be

E-Pulp Publishing heeft voor mijn debuut een lichtelijk gewijzigde cover ontworpen. Mijn hart pompt er sneller van. Ik vind hem geweldig mooi! Er is zelfs één exemplaar gemaakt, met behulp van print-on-demand. Nu heeft de uitgeverij mij gevraagd dit unieke exemplaar weg te geven. Jij kunt de eigenaar van dit enige exemplaar worden. Ain’t that nice?

Wat moet je doen?

Als je dit unieke exemplaar wilt hebben, stuur dan een e-mail naar verloting@e-pulp.nl, schrijf “Ik wil dit unieke exemplaar” in de onderwerpregel en verstuur het bericht. It’s that simple! De mailbox staat open tot en met vrijdag 22 november 2019. De volgende dag krijg je te horen of je het boek hebt gewonnen. Good luck, folks!

Net als elke Baantjerfan heb ik favorieten. Dit keer is het een zaak met een mysterieuze dode…

Openingszinnen: Het was warm voor maart. Een mild voorjaarszonnetje blikte door de uitbottende iepen aan de walkant van de oude Brouwersgracht en dartelde speels over het rimpelende water. Rechercheur De Cock van het politiebureau aan de Warmoesstraat stond op het achterdek van een platte kolenschuit en zag hoe twee onaandoenlijke broeders van de Geneeskundige Dienst het lijk van een man uit het troebele water van de gracht visten.

In het begin van zijn carrière schreef Appie Baantjer boekjes die afwijken van de succesformule waarmee hij later doorbrak. Deel 8 lijkt in het begin vertrouwd. Een lijk duikt op. Maar dit is niet een whodunit waarin de verdachten in een rij staan. Hoofdzakelijk draait het om de vraag: wie is de dode? Als die vraag is beantwoord, komt de volgende vraag: wat voerde hij in het schild? Met deze benadering doet De Ontgoochelde Dode meer denken aan de boekjes die Simon de Waal schreef onder de noemer De Waal & Baantjer. Was daarin ook niet een deeltje over een onbekende dode die uit het water is opgevist?

Wat ik zo fascinerend vind, is die vraag: wie was de dode? Iemand kende hem als Leon, een ander als Sjaak. Volgens een derde was hij een Fransman met de naam Marcel. En intrigerend is de uitspraak die hij eens deed: “Kan iemand die dood is, een moord plegen?” Ook rechercheur De Cock raakt in de ban van de dode: “Wat was er toch voor geheimzinnigs aan die dode man, vroeg hij zich af. Waarom steeds zo nadrukkelijk zijn ware identiteit verborgen gehouden? Was hij gevlucht? Werd hij door justitie gezocht? Waarom? Zijn vingerafdrukken kwamen in de collectie niet voor, althans in Nederland niet.”

Ik kan enorm genieten van zo’n raadsel. Appie Baantjer weet de spanning erin te houden. Mijn enige kanttekening is dat De Cock tot slot allerlei onthullingen doet die voor de lezer uit de lucht komen vallen. Het mysterie is opgelost, maar het is een tikkeltje onbevredigend.

Mijn uitgever geeft me toestemming om Rechercheur De Klerck En De Doodsteek gratis aan te bieden. Je kunt mijn korte verhaal downloaden in twee formats, PDF en EPUB. De Doodsteek speelt zich af op het Noordereiland in Rotterdam. Een vrouw is in haar woninkje doodgestoken, haar man was naar een voetbalwedstrijd. Wie is er verantwoordelijk voor deze moord?

Dit verhaal kon je eerst alleen verkrijgen door je in te schrijven voor de newsletter van E-Pulp Publishing. Nog niet aangemeld? Ik kan het zeker aanbevelen. Ze geven meer detectives uit. Excellent stuff!

Mijn uitgever blijft me verrassen met geweldige feedback op mijn debuut. Ik voel me in het zonnetje gezet. Dank jullie allemaal wel!

De Detective en Thrillergids kijkt al uit naar mijn volgende boek. Deze gids, laat ik me vertellen, wordt uitgebracht door een beroemd Nederlands tijdschrift, Vrij Nederland. Quote uit de review: “Alles in deze aangenaam lichtvoetige politieroman ademt de sfeer van Baantjer. Inspecteur Lucien de Klerck lijkt altijd al te hebben bestaan, zo stevig en karaktervol is deze Rotterdamse pendant van De Cock. […] De personages zijn kleurrijk en de stad komt tot leven.”

Enthousiasme is er ook bij de Nederlandse Bibliotheekdienst. Ook deze critic legt de link met Baantjer. “Fascinerend is de overlapping met Baantjer. Hoewel dat in het verhaal niet wordt bevestigd, zal een Baantjer-fan dit wel bemerken. Auteur Dieudonné draagt zijn debuut dan ook op aan wijlen Baantjer. Het is hem aardig gelukt om eenzelfde soort boek te schrijven.”

Er is zelfs een Engelstalige blog, Beneath The Stains Of Time, met een bespreking waarvan mijn hart sneller gaat pompen. “Well, Dieudonné more than delivered on the promise of writing a police novel that felt like it could have been written by Baantjer. Not only is the storytelling and style very reminiscent of Baantjer, but De Klerck and Klaver are typical Baantjer characters. You can see a reflection of De Cock, Vledder and Van Opperdoes in them. […] a promising debut of a series that might actually fill the gaping hole in my soul left by Baantjer’s passing.”

Wendy Wenning van PassieVoorBoeken.com schrijft: “Maar dit boek is wel een echte detectiveroman waarmee de liefhebber zijn hart kan ophalen en heerlijk mee kan speuren. Een detectiveroman die niet alleen aan Baantjer laat denken, maar zijdelings qua opzet ook een klein beetje aan Hercule Poirot. Een aangename kennismaking die nieuwsgierig maakt naar de volgende delen.” Dear Wendy, ik hoop je verwachtingen waar te maken met boek #2! Ik doe mijn best voor jou.

Last but not least… een fantastische bespreking van Mieke Schepens op haar mooie blog. Ook zij kijkt uit naar het tweede deel. Quote: “Het is een heerlijke detective die je in één keer uitleest. Rechercheur De Klerck en het doodvonnis is helemaal in de sfeer en de stijl van Baantjer en ik kijk dan ook uit naar het tweede deel over De Klerck en de Rotterdamse recherche.”

Net als elke Baantjerfan heb ik favorieten. Vandaag richt ik de spotlight op een boek met een connectie met… Rotterdam!

Openingszinnen: Rechercheur De Cock van het aloude politiebureau aan de Amsterdamse Warmoesstraat blikte verbaasd opzij naar de lange, statige man, die op de stoel naast zijn bureau was neergestreken. ‘Versteegh!’ riep hij blij verrast. ‘Albert Versteegh.’

Elke Baantjerfan zal naar het puntje van zijn stoel schieten. Versteegh, beter bekend als rechercheur Versteegh, is een oude bekende! Hij speelde de hoofdrol in twee boeken die Appie Baantjer eerder schreef: Rechercheur De Cock en Een Strop Voor Bobby (deel #1 in de De Cock-serie) en Rechercheur Versteegh en De Dertien Katten. Beide deeltjes zijn hoogtepunten in het oeuvre van Baantjer, maar zijn heel anders van opzet dan de andere boeken. In De Cock en Kogels Voor Een Bruid heeft Versteegh – nu een beveiliger – een intrigerende bijrol.

Albert Versteegh is bang dat hij op een dag zal worden afgeschoten als een stuk wild. Als dat gebeurt, wil hij dat De Cock zijn moord onderzoekt. Kort nadat Versteegh is vertrokken krijgen De Cock en Vledder bericht. Er is iemand neergeschoten… als een stuk wild. Het zou toch niet Albert Versteegh zijn? Gelukkig niet. Het slachtoffer is een jonge vrouw die met een automatisch wapen is neergemaaid. In De Cock en Kogels Voor Een Bruid komen meer raadselachtige gebeurtenissen voor. Zoals de verdwijning van Versteegh, het geheimzinnige gedrag van zijn compagnon Geert Dijke en de fraude die bij een Rotterdamse onderneming wordt gepleegd.

Jawel, Rotterdam! De Cock en Vledder moeten naar de Maasstad om antwoorden te vinden. Die Rotterdamse connectie geeft dit boekje net dat beetje extra dat ik gefascineerd blijf lezen. Heel mooi brengt Baantjer alle verhaallijnen bij elkaar.

Mijn uitgever stuurde me een overzichtje van reacties op Rechercheur De Klerck en het doodvonnis. Ik voel me dankbaar voor alle vriendelijke feedback op mijn debuut, speciaal als de link is gelegd met A.C. Baantjer, my hero. Hier zijn drie reviews.

Mustreadsornot.com roemt de dijk van een plot. Quote: “Wat ik erg leuk vond dat er een Amsterdamse rechercheur genaamd Jurre in het verhaal mee deed, voor de lezers onder ons van Baantjer kwam deze persoon al gauw bekend voor, erg goed gedaan vond ik en ook de stamkroeg uit Amsterdam kreeg even een klein plaatsje in het verhaal. Toch weer dat Baantjer gevoel, maar dat was in het begin van het boek al duidelijk.”

Veronique’s Boekenhoekje, van een echte Baantjerfan, is enthousiast: “Voor mij kan niemand Baantjer evenaren. Je kunt wel in de buurt komen van het gevoel dat ik krijg als ik een Baantjer lees. ‘Rechercheur De Klerck en het doodvonnis’ lijkt op een verhaal van Baantjer. P. Dieudonné is geïnspireerd door de schrijver en dat merk je. Ik vind dat persoonlijk niet storen. Het zou zo een serie naast de bestaande Baantjer-serie kunnen zijn. En dat vind ik een prestatie.” Many thanks, Veronique!

En KouKleum.nl merkt dat ik me laat inspireren door grootmeester Baantjer. Bryan schrijft: “Wat ik erg grappig vond is dat de Klerck op een bepaald moment naar Amsterdam gaat voor een afspraak met iemand van de Amsterdamse recherche. Laat deze persoon nu net Jurre heten. Dus deze knipoog naar zijn voorbeeld vind ik erg leuk en kan ik erg goed waarderen. Rechercheur de Klerck en het doodvonnis is het eerste deel in deze gloednieuwe detectiveserie en ik kan dan ook niet wachten tot het vervolg verschijnt!”

Net als elke Baantjerfan heb ik favorieten. Al twee boeken heb ik onder jouw aandacht gebracht. Vandaag richt ik de spotlight op…

Openingszinnen: “Er zullen aan een belangrijke moordzaak zelden zo weinig rapporten en processen-verbaal zijn gewijd als aan de zaak die onder nummer PJ 9786/117 staat geregistreerd en waarvan de stukken liggen geborgen op een stoffige zolder van het oude Paleis van Justitie aan de Prinsengracht te Amsterdam. Het gehele dossier van de moorden – een kleine grijze map met lange groene linten – bevat slechts twee summiere rapporten, twee verslagen van een lijkschouwing door de patholoog-anatoom dr. Rusteloos uit Den Haag en een kort briefje, geschreven in een keurig vloeiend handschrift. Dat is alles.”

Het boek grijpt je vanaf het begin door het briefje dat rechercheur De Cock ontvangt van Pierre Brassel: “Ik heb het ernstige voornemen om een man te doden. De naam van het slachtoffer kan ik u om begrijpelijke redenen nog niet onthullen, evenmin de plaats en het tijdstip van de moord. Dat alles staat overigens al vast. Er zijn alleen een paar onbetekenende details, die ik graag – vooraf – met u wil bespreken. Schikt het u om acht uur precies, woensdagavond?”

Pierre Brassel is niet een man die je met moord verbindt. Hij is accountant, is gelukkig getrouwd en heeft twee kinderen. Is het een practical joke? Nee, het is Brassel ernst. Hij wil de perfecte moord plegen en komt bij De Cock om raad vragen, zoals je aan een tuinman om advies vraagt als je planten wilt poten. Maar dan gebeurt het: Pierre Brassel kondigt aan dat er juist, terwijl zij in gesprek zijn, iemand is vermoord in kamer 21 in hotel Het Wapen van Groenland. De Cock belt… er ligt een dode in kamer 21… hotel Het Wapen van Groenland.

Wat een fascinerend voorspel! Pierre Brassel had voorkennis aan de moord en moet wel medeplichtig zijn, maar hij maakt gebruik van een maas in de wet. Hij is onschuldig als hij het slachtoffer vooraf heeft gewaarschuwd. En dat deed de accountant. Is hij dan niet medeplichtig? Op het laatst toont De Cock aan wat er is gebeurd. Het ligt toch genuanceerder dan je als lezer verwachtte…

De laatste tijd werk ik aan een volgend deeltje. Werktitel is ‘Moord met de pen’. Een verhaal met als decor de wereld van uitgevers en schrijvers. Ik vraag de aardige mensen van E-Pulp Publishing constant de oren van het lijf (of is het van het hoofd?) om anekdotes te vertellen. Ik krijg er rode oortjes van, kan ik je wel vertellen!

Great news! Ik heb juist ontdekt dat de krant van mijn geboortestad mijn boek heeft genoemd in een artikel over thrillers die zich in Rotterdam afspelen. Het is fantastisch Rechercheur De Klerck En Het Doodvonnis terug te “zien”. Ze zijn me in Rotterdam niet vergeten! Wil je het artikel lezen waarin ook andere schrijvers en hun boeken voorkomen, ga naar AD.nl.